เฮ่อ ... ไม่ได้อยกจะแอ๊กอะไรมากมายหรอกนะครับ แค่เบื่อๆ ไม่มีอะไรทำ ก้อเลยพยายามใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ ฮ่าๆ ประมาณว่าคนว่างงานนะครับ อิ อิ
จริงๆแล้วก้ออยากทำไรที่มันสร้างสรรค์ ลองหาประสบการณ์เรื่อยๆ ลองผิดลองถูก จากคนที่ไม่ค่อยมีประสปการณ์ (ไร้ประสบการณ์) จนถึงเดี๋ยวนี้ ก็พอจะมีประสบการณ์อยู่บ้าง จากที่ไม่เคยได้ทำงาน ตอนนี้ ก็ได้ทำงานแล้ว อิ อิ (แบบว่า... ไม่รู้จะขึ้นต้นบทความยังไงดี ก็เลยพิมพิ์ไปเรื่อยเปื่อย) เอาเป็นว่าขอแนะนำตัวก่อนเลยละกันนะครับ แล้วจะได้เล่าเรื่องราวอื่นๆ ได้เท่าที่จำ และที่ไม่อยากจำ เอ๊ะ !!! ยังไง คนเขียน เริ่ม "งง" เอง ฮ่าๆๆ******************************************
ผมชื่อ Mr. Paslee Yusoh
ที่อยู่ 69/3 Moo.4 Tambol. Lahan,Amphor. Saiburi, Pattani, Thailand 94110
สถานะภาพ โสด (Single)
******************************************
ชีวิต...ไม่มีอะไรที่แน่นอนจริงๆครับ... จากเด็กบ้านนอกคนนึง ตอนนี้ก็ยังคงเป็นเด็กบ้านนอกคนเดิม แม้อาจจะเปลี่ยนสถานที่ในการดำเนินชีวิตไปตามกาลเวลา ก็มีหลายๆสิ่งหลายๆอย่างที่เปลี่ยนแปลงหรือแตกต่างไปจากเดิม ซึ่งหลายๆคนก็อาจจะปฏิเสธกันไม่ได้ อย่างเช่น... อายุ ก็เพิ่มจากเดิมไปปีละ 1 แต้ม รวมๆกันแล้วก็เกือบจะครึ่งชีวิตเข้าไปแล้ว (ตามอายุไข) แต่ชีวิตก็เหมือนกับสายลม ที่หวิวไปและก็หวิวมา...ยังไม่มีที่มั่นคง ยังคงต้องดินรนตู่สู้ชีวิตไป... วันแล้ววันเล่า...หรือที่เรียกกันว่าเป็น มนุษย์เงินเดือน อย่างงั้นแหล่ะ เพราะจากที่คำนวญดูแล้ว ยังคงชูคอไม่ขึ้น ต้องตรากตรำเป็นลูกจ้างเขาไปอีกนานพอสมควร เฮ่อ...คิดแล้วเศร้าอยู่ไม่น้อย ใครที่ทำงานเป็นลูกจ้าง คงจะเข้าใจดี
******************************************
ผมเป็นคนที่มีเพื่อนน้อย...ไม่รู้เป็นเพราะไม่มีใครอยากคบ หรือว่าไม่อยากคบใครก็ไม่รู้ ถ้าลองได้คบใครแล้ว ก็คบแบบจริงจังนะครับ มีร้อยก็เต็มร้อย แต่เพื่อนที่ซี้ ...หรือสนิทกันจริงๆก็เป็นสมัยเรียนมัธยมต้นถึงเพื่อนสมัยเรียนมัธยมปลาย... เรียนเล่นด้วยกัน มีกิจกรรมกลุ่มมากมาย ซึ่งแตกต่างจากตอนที่เรียนมหาลัย ที่เวลาส่วนใหญ่เราต้องหาเพื่อเรียนรู้เอง มีเพื่อนบ้างเล็กน้อย บางครั้งก็แทบจะไม่มีเลย มีเพื่อนในห้องเรียนที่ปะปนกันไป ไม่ค่อยจะซ้ำหน้า แล้วจะหาซื้หรือสนัทกันก็คงไม่กี่คน ว฿งยากมากที่จะกาให้เข้ากับนิสัยเราได้ เฮ่อ... คิดๆแล้ว เพื่อนสมัยมหาลัยไม่มีสนิทกันซ๊ากกกก...คน น่าอนาถแท้
******************************************
คิดถึงเพื่อนๆสมัยมัธยม...ที่ผมเรียนที่ โรงเรียนสายบุรีอิสลามวิทยา ตอนนี้ไม่รู้เพื่อนๆเป็นยังไงกันบ้าง มีครอบครัวกันหมดแล้วหรือยัง หรือว่า... มีแต่เราที่ยังคงโสดอยู่ ช่วยไม่ได้เนอะ... ยังหาเนื้อคู่ไม่เจอ เอ๊ะ..หรือว่า ต้องรอให้เนื้อคู่เป็นฝ่ายหาเราดี ฮ่าๆๆ ๕๕๕
******************************************
ปัจจุบันก็เป็นลูกจ้างเขานั่นแหล่ะครับ ทำงานที่บริษัทอิงเกรสออโต้เวนเจอร์ จำกัด (อิสเทิร์นซีบอร์ด ระยอง) ทำงานที่นี่ก็นานพอสมควร แค่ไม่กี่ปี ปีนี้ก็เข้าปีที่ 5 แล้ว ก็ยังคงเดิมๆ หลังที่จากออกจากรั้ว มหาวิทยาลัยสยาม สาขาวิศวะคอมฯ ก็ทำงานที่นี่เป็นที่แรก และก็คงจะเป็นที่สุดท้าย ก่อนจะกลับไปผจญภัยกับลูกระเบิดที่บ้านเกิดเมืองนอน (ปัตตานี) ฮ่าๆๆ ๕๕๕ วางแผนไว้คงจะเป็นปลายๆ ปี จะว่าไปแล้วทำงานที่นี่ ก้ได้อะไรหลายๆอย่าง รู้สึกว่าเป็นผู้ใหญ่ขึ้น.. อิ อิ (อย่างอื่นเท่าเดิมไม่มีไรใหญ่นะ) หลายๆปัญหาที่เจอะเจอมาตลอดระยะเวลา 5 ปี ล้มลุกคลุกคลาน จนบางครั้งถึงขนาดต้องทุ่มเทกับงานมากจนเกินไป จนได้ฉายา ผีเฝ้าโรงงาน ก็คงไม่แปลกทำงานเกือบ 24 ชั่วโมงต่อวัน ทำไงได้ไม่มีใครเข้าใจเราดีเท่ากับตัวเราเอง (หัวหน้ายังไม่เข้าใจเราเลย) แต่ถ้าใครได้ลองอยู่และทำงานเกี่ยวกับ ระบบ SAP (Systems, Applications and Products in Data Processing") ก็คงไม่แตกต่างอะไรจากผม ยิ่งถ้าได้อยู่ Module PP ด้วยแล้วละก็ คงไมได้กลับบ้านกลับช่องกันหรอกนะ เขาจะให้ฉายาผีเฝ้าโรงงานอีกคน ก็อย่าไปซีเรียสละกัน !! หึ หึ แต่ถ้าบริษัทไหนเขา Suport เต็มที่ในเรื่องของทรัพยากรบุคคล ก็คงจะไม่มีปัญหาอะไร สาธุ ... อยากให้บริษัทนี้ตาสว่างซะที กำลังไม่มีแล้วววววคร๊าบบบบ !!!******************************************
*** ทำงานต่อก่อนนะ ไว้จะมาต่อวันหน้า !!! คิๆ เจ้านายมาทำงานแร่ะ เป็นไปได้ไงเนี๊ยะ เจ้านายเข้างานบ่ายโมง ha ha ha ***
----------
ขอขอบคุณกำลังใจสำคัญที่สุด : Suhailan Masor และ จ้าว กอแก้ว เพื่อนซี้ตลอดกาล!!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น